Należę do grupy „nowej” emigracji, nie miałam więc okazji do kontaktów z Panem Jerzym w okresie największej Jego aktywności

Pewne cechy charakteru są jednak widoczne nawet przy krótkiej znajomości – to prawdziwy dżentelmen i to nie tylko z pozoru.

Ten niezwykle taktowny i skromny człowiek nigdy nie zhańbił się plotkami czy pomówieniami. Nie słyszałam też, aby wypowiadał się źle o ludziach.

To nie znaczy jednak, że wszystkich lubił i był przyjacielem całego świata... Jeżeli komuś nie ufa lub go nie lubi, to trzyma się od takiej osoby z daleka.

Każda nowa inicjatywa, o ile wydaje mu się pożyteczna, budzi Jego entuzjazm i chęć pomocy.

Myślę, że te właśnie cechy – wewnętrzna radość, bezinteresowność i entuzjazm – pozwalają Panu Jerzemu zachować wieczną młodość...

Anna Wiktorzak

Powrót: Jerzy Dudziński - Legenda Adelajdzkiej Polonii